Cumartesi

co

       bazı insanlar asla pes etmez. bok çukuru bile onları yola getiremez. 'co' da onlardan biriydi. sürekli çukurdaydı. gardiyanın kötü örnek oyuncusu diyebilirdik 'o'nun için. 
       bir gün gardiyan iki adamını yanına alıp çukurun kapağını açtı ve çömelerek bağırdı:
       - 'co' yetti mi, 'co' ? çıkmak istiyor musun? uzun süre uğramayacağım buraya, ona göre!
       cevap gelmedi.
       - 'co' beni duyuyor musun 'co' ?
       - evet duyuyorum.
       - cevabın ne ?
       'co' çiş ve bok dolu kovayı kaptığı gibi gardiyanın yüzüne fırlattı. gardiyanın adamları hızlı bir şekilde çukurun kapağını kapattılar. bildiğim kadarıyla hala orda 'co', canlı ya da ölü. düşünürdük 'co' yu, özellikle geceleri.

            

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder